Unha guía rápida para o protocolo simple de xestión de rede (SNMP)

SNMP é un protocolo TCP / IP estándar para a xestión da rede. Os administradores de rede usan SNMP para monitorizar e mapear a dispoñibilidade de rede, o rendemento e as taxas de erro.

Usando SNMP

Para traballar con SNMP, os dispositivos de rede utilizan unha tenda de datos distribuída chamada Base de información de xestión (MIB). Todos os dispositivos compatibles con SNMP conteñen un MIB que fornece os atributos pertinentes dun dispositivo. Algúns atributos son fixos (hard-coded) no MIB mentres que outros son valores dinámicos calculados polo software de axente que se executa no dispositivo.

O software de xestión de redes empresariais, como Tivoli e HP OpenView, usa comandos SNMP para ler e escribir datos en cada dispositivo MIB. Os comandos "Get" normalmente recuperan os valores de datos, mentres que os comandos "Set" normalmente inician algo de acción no dispositivo. Por exemplo, un script de reinicio do sistema adoita implementarse no software de xestión definindo un atributo MIB particular e emitindo un conxunto de SNMP do software de administrador que escribe un valor de "reinicio" en devandito atributo.

Estándares SNMP

Desenvolvido nos anos 80, a versión orixinal de SNMP, SNMPv1 , carecía de funcionalidade importante e só funcionaba con redes TCP / IP. Unha especificación mellorada para SNMP, SNMPv2 , foi desenvolvida en 1992. SNMP sofre varios defectos propios, así que moitas redes permaneceron no estándar SNMPv1 mentres que outros adoptaron SNMPv2.

Máis recentemente, a especificación SNMPv3 completouse nun intento de solucionar os problemas con SNMPv1 e SNMPv2 e permitiu aos administradores pasar a un estándar SNMP común.

Tamén coñecido como: Protocolo simple de xestión de rede