Que é a rede infar e como funciona

A tecnoloxía IR precedeu a Bluetooth e Wi-Fi na transferencia de ficheiros

A tecnoloxía de infravermellos permitiu que os dispositivos informáticos se comunicasen a través de sinais inalámbricos de curto alcance na década de 1990. Usando IR, as computadoras poderían transferir ficheiros e outros datos dixitais de forma bidireccional. A tecnoloxía de transmisión de infravermellos utilizada nas computadoras era similar á utilizada nas unidades de control remoto do produto de consumo. Os infrarrojos foron substituídos por ordenadores modernos polas tecnoloxías Bluetooth e Wi-Fi moito máis rápidas.

Instalación e uso

Os adaptadores de rede informática por infrarrojos transmiten e reciben datos a través dos portos situados na parte traseira ou lateral dun dispositivo. Os adaptadores de infravermellos instaláronse en moitos portátiles e dispositivos persoais de man. En Microsoft Windows, as conexións de infravermellos créanse a través do mesmo método que outras conexións de rede de área local. As redes de infravermellos foron deseñadas para soportar só conexións directas a dúas computadoras: as que se crearon temporalmente cando xurdiu a necesidade. Non obstante, as extensións á tecnoloxía de infravermellos soportaron máis de dúas computadoras e redes semipermanentes.

Rango IR

As comunicacións por infrarrojos abarcan distancias curtas. É necesario colocar dous dispositivos de infravermellos a poucos metros do outro ao conectalos. A diferenza das tecnoloxías Wi-Fi e Bluetooth , os sinais de rede infrarroja non poden penetrar paredes ou outras obstrucións e só funcionan cunha liña de visión directa.

Rendemento

A tecnoloxía infrarroja utilizada nas redes locais existe en tres formas distintas recoñecidas pola Infrared Data Association (IrDA):

Outros usos para tecnoloxía infrarroja

Aínda que IR xa non desempeña un papel importante na transferencia de ficheiros dunha computadora a outra, aínda é valiosa a tecnoloxía noutros campos. Entre eles están: